Partijvoorzitter Fred Seker schrijft vanaf nu maandelijks een column over zijn kijk op de lokale politiek en onze gemeente Nissewaard. In deze column kijkt hij terug hoe hij ooit in Spijkenisse is komen wonen en hoe het dorp van toen inmiddels een grote stad geworden is.
Op een winderige dag in het najaar van 1965 werd mij verteld dat we gingen verhuizen naar Spijkenisse. Moet je je voorstellen, dat je elke dag op je fiets stapt en je via de duinen zo naar het strand kon fietsen. Dat is dan het voordeel als je op een van de Waddeneilanden woont. Spannend hoor, voor in de verhuiswagen op naar je nieuwe huis. En daar kom je dan aan en woon je drie hoog in een flat, terwijl je de weken daarvoor nog in de duinen kon struinen.
Spijkenisse anno 1965, hoe zag dat er uit? Ik woonde in de eerste flat die was gebouwd in Sterrenkwartier en voor ongeveer 2 maanden waren we de enige bewoners in de flat. En dan wordt het voorjaar en maak je kennis met de andere kinderen uit de flat. Ze kwamen uit alle windstreken van Nederland. En Spijkenisse dan, hoor ik jullie denken. Dat was voor mij een grote speeltuin, want er werd overal gebouwd. Spijkenisse was aangewezen als groeikern. Na school ravotten op de bouwlocaties die er waren, want er was voor de jongeren nog geen speeltuin.
En de rest dan, hoor ik jullie vragen. Op de fiets naar het dorp voor de boodschappen. Naar slagerij Mol voor je vlees, naar Klaasje Mak voor de groenten, naar sigarenmagazijn Kok voor het rokertje van je vader, naar slijterij van Genderen voor de borrelen en voor je brood naar bakker Westdijk. Was je klaar met de boodschappen, dan ging je naar het warenhuis van Van Genderen. Voor je speelgoed of wat anders dat je nodig had. Heel langzaam veranderde het dorp naar een stad.
Tegenwoordig gaan we ook naar het dorp. Wij noemen het centrum van Spijkenisse nog steeds ‘het dorp’. Wat is het allemaal veranderd in al die jaren. Nu gaan we naar de Blokker (helaas kom ik Sarah Jessica Parker niet tegen), kan ik naar C&A, New Yorker, Mango, Coolcat en nog veel meer winkels voor kleding. Heb ik andere boodschappen nodig dan is er voldoende keus in het centrum aan winkels. Dit ondanks de toch zorgelijke leegstand. Maar daar wordt door de ondernemers hard aan gewerkt en binnenkort is er ook gratis WiFi. Het knusse dorp van de vorige eeuw waarbij je de boodschappen deed op de winkels in de Voorstraat, het Noordeinde en de Nieuwstraat is veranderd in een dorp, sorry centrum, waarin er een behoorlijk gevarieerd winkelaanbod is.
Natuurlijk verdiend het centrum de nodige aandacht. Er zal gezorgd moeten worden dat de lege winkels bezet gaan worden met winkels die een verrijking zijn voor de bestaande winkels. Niet te vergeten dat er ook een verspreiding moet komen van de horeca in het centrum want een gevarieerd aanbod op verschillende plekken vergroot de levendigheid van het centrum. Het horecaplein was een goed plan, maar werkt in de praktijk niet. Wil ik mijn culturele honger stillen, dan kan ik terecht in de Stoep. Een mooi theater met een goed gevarieerd aanbod. Helaas moeten we ook constateren, dat de kosten om het te bouwen toch wel behoorlijk hoog waren. Wil ik een boek lenen, dan kan dat in de Boekenberg. Een mooie bibliotheek, maar wat moeten wij met de piramide (van Gert Jan ‘t Hart) in het centrum van Spijkenisse? Dat had ook anders gekund. Daar zullen wij in de toekomst zeer kritisch over moeten zijn. Er kan ook gebouwd worden waarbij het motto, sober maar doelmatig, een uitgangspunt is. Al met al is Spijkenisse uitgegroeid van een dorp naar een stad die voldoende potentie heeft en dat zullen wij met elkaar moeten koesteren want dat verdienen de inwoners van Nissewaard.
Fred Seker